Իմ՝ ԽԵՆԹԻՍ կյանքում շատ բան է փոխվել… Հնից
ոչինչ չի մնացել… Երբեմնի այն միամիտ աղջկա հայացքն այլ է դարձել, ու աչքերն են
նրա փոխվել… Երբեմնի փայլը նրա աչքերի այժմ վերածվել է մի մութ աշխարհի… Աշխարհ,
որտեղ մարել են հույսի բոլոր մոմերը, որտեղ խամրել են երջանկության բոլոր աստղերը, որտեղ համատարած լռություն է տիրում…
Եվ որտեղ նա՝ իր իսկ ձեռքերով, այդ մարած մոմերով, խամրած աստղերով, իր ապագան է
կերտում… Հավատում… ԱՍՏԾՈՒՆ ապավինելով առաջ է գնում…
Комментариев нет:
Отправить комментарий