вторник, 25 сентября 2012 г.

Երբեք չեմ մոռանա . . .


Երբեք չեմ մոռանա այն, ինչ եղավ… Երբեք չեմ մոռանա այն, ինչ զգացել եմ… Երբե՛ք… Լսու՞մ ես… Երբեք չեմ մոռանա այն ցավը, որ տվել ես… Հասկանու՞մ ես…
Չեմ կարող… Չեմ կարող մոռանալ այն, ինչն ինձ այդքան տանջել է… Տարիներ շարունակ ինձ ներսից կրծել է… Հոգիս պղտորել է… Երջանկությունս կործանել է… Ամեն ինչ ինձանից խլել է… Ժպիտս տարել է… Աչքերս թրջել է… Սիրտս կոտրել է…
Երբեք մոռանալ չի լինի դա… Երբեք հեռանալ չի լինի դրանից… Երբեք փախուստ չի լինի անցյալից… Անցյալի տված դաժան դասերից…  Սակայն, միևնույն է, մոռանալ եմ ուզում ամեն բան… Գիտակցելով անհնարինը՝ փորձում եմ հավատալ երևակայությանս… Փորձում եմ խաբել ինքս ինձ ու մոռանալ քեզ ԸՆԴՄԻՇՏ… Հեռանալ քեզանից… թողնել քեզ դաժան անցյալի գրկում… Ամուր բռնել ապագայի ձեռքն ու վստահ քայլել առաջ…

Комментариев нет:

Отправить комментарий