Մութ է… Խավար… Լուռ է ամեն բան… Քնած է քաղաքը ու
արթուն եմ միայն ես… Ուշ է… Ուշ է ամեն ինչի համար… Թե քո ներողության, թե իմ
կորած սիրո վերադարձի համար… Ուշ է անգամ ինչ-որ մեկին զանգելու և սիրտս թեթևացնելու
համար… Ու լալիս եմ ես… Արցունքներս կանչում են քեզ… Դառը ցավով հոսում են… Ու
երազներս մարում են մթության մեջ… Վախենում եմ… Մրսում եմ... Ու չկաս դու… Չկա ոչ
ոք, որ չվախենամ, որ չմրսեմ, որ ապրեմ նրա համար… Դու էիր… Դու հեռացար… Մոռացար…
Չհիշեցիր… Ցավեցրիր… Ու հիմա մենակ - մոլոր տանջվում եմ ես… Խենթ կարոտով սպասում
եմ քեզ…
Комментариев нет:
Отправить комментарий