Ես կարծես խեղդվում եմ… Խեղդվում եմ իմ իսկ արցունքներից գոյացած Օվկիանոսում, որի անունն է՝ՑԱՎ… Փրկեք ինձ… Դուրս հանեք ինձ այս աղի ջրից… Դառնություն եմ նաև զգում... Մի բան, որ քայքայում է մարդուն, որ չի թողնում հանգիստ շնչել… Մի բան, որ կործանում է… Անծայրածիր օվկիանոսում միայն ես եմ լողում, այն էլ ոչ առաջ եմ գնում, ոչ էլ՝ հետ… Մնացել եմ նույն տեղում, բայց շրջված եմ դեպի հետ… Քեզ եմ փնտրում հայացքով… Աղաչում եմ աչքերով… Այն աչքերով, որոնք այնքան էիր սիրում… Որոնցում միայն փայլ էիր տեսնում… Աղաչում եմ ինձ օգնել… Այդ ՑԱՎ-ից ինձ ազատել…
Դուրս հանեք ինձ այս ՑԱՎ-ից… Դուրս բերեք ինձ
այս կեղծիքից…
Комментариев нет:
Отправить комментарий